οροαιμάτωμα

το

ιατρ. όγκος ο οποίος σχηματίζεται κάτω από το τριχωτό δέρμα τής κεφαλής τού εμβρύου κατά τη στιγμή τού τοκετού και οφείλεται σε οροαιματώδη έγχυση τού υποδόριου κυτταρώδους ιστού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ορός + αιμάτωμα].